Bewustzijn verworven...
Perfect hout met een rechte nerf en zonder knoesten concurreert al jaren met wat al lang in het vuur wordt gegooid: gespleten hout, met gedraaide nerf of bedekt met knoesten. Trends zijn geëvolueerd, evenals bewustzijn en technieken. Wie had nog niet zo lang geleden een gehavend blad, gerepareerd met vlindersleutels, als woonkamertafel gewild?
Tegenwoordig houden we steeds meer van de gebreken van hout en brengen we ze als natuurlijke kunstwerken in huis. Hoewel ik het grootste respect heb voor klassieke meubelmakers, antieke meubels, Empire- of Louis XV-meubels, geniet ik van elke ontdekking van hout dat is aangetast door het leven en de uitdagingen die het met zich meebrengt. Bij het maken van kasten is dit ketterij!
Tijdens mijn jeugd werd ik ook getekend door de hoeveelheid hout, die als ongeschikt of gebrekkig werd beschouwd, en die mijn grootvader, meubelmaker, als gewoon afval aan de vlammen veroordeelde. Tegenwoordig zijn het deze natuurlijke ‘defecten’, deze littekens die gerepareerd moeten worden, die ik in de meeste van mijn creaties zal opzoeken en benadrukken, als getuigen van het leven van de boom waaraan ik respect en contemplatie schenk.
Maar hier is hij dan: hoe en waar haal ik mijn spullen? In ons prachtige land, op een paar stappen of kilometers van huis, is er al genoeg te doen: de parken en tuinen staan vol met kronkelende fruit- en sierbomen, de regionale bossen en wouden, hoewel weinig in aantal in mijn grensstreek, zijn voldoende om de klassieke kwaliteitssoort te leveren, niet vleiend voor de meubelmaker, maar ideaal voor mij. En in veel gevallen hoeven we ons niet te schamen voor onze binnenlandse flora vergeleken met die van de tropen!
[Hierboven, is dit een tropische appelboom? nee nee, lokaal! - (bal boven, wortel onder)]
Lokale schatten...
Op een steenworp afstand van mijn huis worden veel bomen gekapt en geofferd in de afvalcontainer van een recyclingcentrum of in de haard van een open haard, terwijl ze allemaal of een deel ervan de kans krijgen om trots in uw huis te zitten. Een kans die we moeten grijpen om de ecologische voetafdruk sterk te verkleinen. Het leven zal het mij niet kwalijk nemen, denk ik.
Ik heb het geluk dat ik in de loop der jaren een bevoorradingsnetwerk heb opgebouwd dat voldoende is om in mijn materiële behoeften te voorzien. Een netwerk van professionals en particulieren die mij regelmatig voorzien van fruitbomen, sierbomen, buiten gebruik gesteld hout of sloophout. Een teruggewonnen of verlost materiaal dat alleen vraagt om zichzelf uit te drukken door de gebreken die verband houden met zijn eigen bestaan in een ander licht bloot te leggen.
Mijn essences komen dan ook uit mijn omgeving, er worden voor mij geen bomen gekapt. Het is een reeks kansen die mijn reserves aanvult, waar ik al jaren de grootste zorg voor heb gedragen en die heel vaak aankomen in boomstammen, richels, stronken met of zonder wortels die moeten worden geëxploiteerd en getransformeerd om ze in staat te stellen zich op een andere manier te uiten. formulier.
[Hierboven, meidoorn verzameld bij een individu]
[een prachtige soort goudregen met zijn wortels, dat is niet alledaags]
Ik besteed ook veel aandacht aan mijn eigen brandhout door lokale leveranciers te kiezen waarvan ik de oorsprong ken van de aan mij geleverde soorten: Valenciennois, Mormal of zeldzamer uit de Ardennen. Elk jaar na ontvangst is een sortering noodzakelijk omdat daar heel vaak bepaalde schatten verborgen zijn en ik met een kinderoog in extase sta als ik een stuk olijfas of haagbeuk in mijn handen heb die er slecht uitziet. punt... Hoofd vol ideeën !
[Links: Brandhout, een belangrijke maar tijdrovende bron die veel verliezen veroorzaakt. Rechts: deel van mijn reserve waar het materiaal vredig droogt]
Van de stam tot het object, respect voor het materiaal, tussen traditie en moderniteit, alles wordt getransformeerd en niets gaat verloren!